Posługa duszpasterska

Posługa chorym w naszej parafii

Jako duszpasterze zdajemy sobie sprawę z wielkiej odpowiedzialności za posługę chorym, którzy stanowią najcenniejszą cząstkę parafii. Staramy się o nich pamiętać w modlitwach oraz w posłudze duszpasterskiej. Odwiedzamy chorych w pierwszy piątek każdego miesiąca z komunią św. i ewentualną posługą sakramentu namaszczenia chorych. W razie nagłej potrzeby – w każdej chwili. Zgłoszenia chorych po Mszach św. w zakrystii, w kancelarii lub telefonicznie. Przed większymi Uroczystościami terminy i godziny odwiedzin chorych podajemy na bieżąco w ogłoszeniach.

Św. Jan Paweł II na temat chorych i cierpiących

Drodzy Chorzy, chciałbym pozostawić w waszej pamięci i waszych sercach trzy światełka, które wydają mi się cenne.
          Najpierw: jakiekolwiek jest wasze cierpienie, fizyczne czy moralne, osobiste czy rodzinne, apostolskie, czyli kościelne, ważne jest, abyście je sobie jasno bez pomniejszania go ani wyolbrzymiania, uświadomili wraz całym łańcuszkiem reakcji, jakie rodzi ono w waszej ludzkiej wrażliwości: poczuciem klęski, bezużyteczności własnego życia.
         Następnie jest rzeczą konieczną, by postępować na drodze akceptacji. Tak, akceptować ten stan rzeczy, nie na zasadzie mniej lub bardziej ślepej rezygnacji, ale dlatego, że wiara zapewnia nas, iż Pan może i pragnie wyprowadzić dobro od zła. Jakże wielu z was mogłoby zaświadczyć, że cierpienie, zaakceptowane w wierze, odradza pogodę ducha, nadzieję.
         I wreszcie najpiękniejszy gest, który możecie uczynić: ofiara. Dar złożony z miłości do Pana i do naszych braci pozwala osiągnąć, nieraz w stopniu bardzo wysokim, teologiczna cnotę miłości, to znaczy zatracenie się w miłości Chrystusa i Przenajświętszej Trójcy do ludzkości. Te trzy etapy przeżyte przez każdego, kto cierpi, wedle jego własnego rytmu i otrzymanej łaski, przyniosą zdumiewającą wolność wewnętrzną (Por. Jan Paweł II, Przemówienie do chorych. Cierpienie świadome, przyjęte z wiarą i ofiarowane czyni nas współpracownikami Chrystusa, w: Jan Paweł II, Nauczanie papieskie, t. VI, 2 (lipiec–grudzień 1983), Poznań 1999, s. 102).

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *